دلت را خانه ی مـا کن، مصفّـا کردنش با من
به ما درد دل افشا کن، مـداوا کردنش با من
اگر گم کردهای ای دل، کلید استجــابت را
بیا یک لحظه با ما باش، پیــدا کردنش با من
بیفشان قطره اشکی که من هستـم خریدارش
بیاور قطرهای اخــلاص، دریـا کردنش با من
اگر درها به رویت بسته شـد، دل بر مکن، بازآ
درِ این خانه دقالبـاب کُـــن، وا کردنش با من
به من گو حاجت خود را، اجـابت میکنم آنی
طلبکن آنچه میخواهی، مهیّـــا کردنش با من
بیا قبل از وقـوع مرگ روشـن کن حسابت را
بیاور نیک و بد را جمـع، منها کردنش با من
چو خوردی روزی امروز ما را شـکر نعمت کن
غم فردا مخور، تأمیــن فـــردا کردنش با من
به قـرآن آیهی رحمت فـراوان است ای انسان
بخوان این آیه را، تفسیر و معنا کردنش با من
حسین(ع) زمان یزید(لعنت الله) زمان...امام حسین (ع) به خاطر اینکه نامش حسین بود یا به خاطر اینکه نوه ی پیامبر(ص) بود؛ امام حسین (ع) نشد. بلکه به خاطر اخلاصش که در اطاعت و بنده گی خدا داشت؛ حسین(ع) شد. به خاطر حفظ همان چیزهائی که برخی اوقات ما از کنارش به راحتی میگذریم. به خاطر احکام الهی بود... به خاطر همین نماز و روزه ای بود که ما بعضا ً بی تفاوت نسبت به آنیم... به خاطر همان چیزهایی که دفاع از آن؛ یا عمل به آن را مقدس معابی مینامیم... امام حسین (ع) به خاطر حفظ همین نمازی که ما سبک میشماریمش... به خاطر احکام فقهی الهی ... به خاطر حفظ جوامع بشری ؛ و به خاطر شراب خواری یزید؛ و سیره و اخلاق او و حفظ دین خدا... و به خاطر هزاران حکم ریز و درشت اسلام ؛ شهید شد...امام حسین(ع) زیباست ... چون خدا زیباست... تمام رفتارش و عملکردش هم زیبا میشود...
اگر اکنون حسینی هستیم... نه به خاطر تکرار مراسمات عاشورا و غذای نذریست... بلکه باید به خاطر منش او ... به خاطر روش او و به خاطر تفکر اوست که فریاد فطرت بشر است...
اینکه امام حسین (ع) میفرمایند: آیا یار و رفیقی هست که مرا در این کار یاری رساند؟... یکی از هزاران معنای این کلام... این است که آیا کسی هست حرف مرا درک کند و بفهمد؟...؟...
اگر امام حسین(ع) با یزید جنگید؛ به خاطر تصاحب حکومت نبود.. به خاطر حب قدرت نبود.. او نفسانیتی نداشت... او با یزید جنگید چون یزید ظالم بود.. چون یزید تکیه زننده به جایگاه رسول الله بود... جایگاه خلیفه الله بود...
پس هر جا ظلم بود باید حسین(ع) هم باشد...هرگاه دیدی ظلمی در حال رخداد است... بدان که اگر با آن همراه شدی؛ همراه یزید شدی؛ و اگر با آن جنگیدی ؛ بدان که همراه حسینی و حسین همراه توست...
امام حسین(ع) به مردم میفرمود: یزید فاسق است شراب خوار است سگ باز است...((توجه کنیم..فاسق.. شراب!!!! خوار... سگ!!!!باز!!! ... حرام خواری؟!!!!! آری اینها بود که باعث میشد که امام حسین قیام کند و بفرماید این چنین شخصی به هیچ وجه نباید در حکومت باشد....))... ای مردم این فرد حاکم شما شده و او را تحمل میکنید؟...
حال ببینید افرادی در جهان که یزید وار زندگی میکنند نباید حاکم باشند!!!.. دو مثال میزنم که وقتی این اصول را فراموش میکنیم؛ که اصلا غلو و شعار نیست که (( هر روز عاشوراست، و هرجا کربلاست))...گر برای حسین گریه کنی دشمنان و دوستانش را بشناس..اوبامای یزید رقاص شراب خوار نباید حاکم باشد!!... شیمون پرز حرمله ی کودک کش نباید حاکم باشد!!...نباید چهره های فاسق ، هنرمند جلوه داده شوند؛ رقاصی و ترویج بی عفتی هنر نیست!!!...اصالت لذت حیوانیت نیست!!!...اخلاق فقط الهی اش درست است!!!...حال چه کسی مقابل اینها به خاطر این کارهایشان ایستاده است؟... آقای خامنه ای ... که نمیدانم واقعا ً چه صفتی برای ایشان ذکر کنم... آخر، فسق و فجور صفت یزید است... فسق و فجور خود یزید نیست که نفله خاک شده باشد.!.. دنبال یزید صفت زمانت باش!!! امام حسین(ع) شهید شد ولی همواره کلاس درس عاشورا در کربلا به ما یک درس ابدی داده... بیائیم شاگرد زرنگ این کلاس باشیم...و سخن حسین(ع) را بشنویم...
حسین(ع)صدای فریاد فطرت بشری در هنجره ی تایخ است...
اگر عمری گنـه کردی، مشو نومیــد از رحمت
تو توبه نامه را بنویس، امضـا کردنش با من
ادامه مطلب